Een interview met Peter Mater, lid van het bestuur van de Regio Deltawateren van het
Watersportverbond. Interviewer: Henk Botterweg

Peter, waarom moeten we bij jou zijn als we alles willen weten over die afmeerboeien?

Het begon in 2005 met de Search Conferences. Rijkswaterstaat probeerde in die tijd een
publieksgerichte, klantvriendelijke organisatie te worden en bracht allerlei partijen bij elkaar om
ideeën te verzamelen die daartoe zouden bijdragen. Ik was wel geïnteresseerd en had me als
deelnemer opgegeven. De groep waar ik in zat had het over het watertoerisme. Daar vond men dat
RWS een goede daad zou verrichten als ze op geschikte plaatsen afmeerboeien (moorings) zouden
neerleggen. Vanaf 2007 deed zich de kans voor om het plan echt uit te voeren. Er kwamen 18
afmeerboeien op zes locaties. Dat is tot volle tevredenheid acht jaar zo gegaan. Elk jaar kwamen ze
ter sprake in het geregeld overleg dat RWS heeft met de Regio Deltawateren van het
Watersportverbond.

Waar zijn nu die afmeerboeien?

Eind 2015 kregen we van RWS te horen dat het leggen van afmeerboeien geen kerntaak meer was
van RWS. Er was slijtage aan de huidige boeien waardoor er in 2016 nog slechts negen konden
worden uitgelegd. “En waar willen jullie ze hebben?” En nadat wij een voorstel hadden opgesteld:
“En in 2017 doen we het helemaal niet meer.”

Vind je dat er toch weer afmeerboeien moeten komen?

We zien dat er veel gebruik van wordt gemaakt. Veel toeristen grijpen de kans aan om eens niet in
een jachthaven te overnachten, maar aan een degelijk verankerde afmeerboei. Om een avond alleen
maar water en vogels te zien. Om ’s ochtends in een intense stilte wakker te worden. Ja dus, de
variatie in mogelijkheden is een sterk punt van het watersportgebied Oosterschelde.
Nu RWS het niet meer betaalt, vinden we dat wij, de Regio Deltawateren, er goed aan doen een
poging te ondernemen om ze particulier gefinancierd te krijgen.

Particulier financieren, is dat niet raar?

Kijk naar de vaargebieden. In de Grevelingen wordt van boten die de voorzieningen gebruiken
geëist dat ze een bijdrage betalen. De havens aan het Veerse Meer betalen ongeveer 13 euro per
vaste ligplaats aan het Waterschap als bijdrage aan het onderhoud van de eilandjes. Op het
Haringvliet liggen 53 afmeerboeien die door het Recreatieschap Haringvliet worden betaald. In
Friesland is een vrijwillige bijdrageregeling, waardoor de Marrekrite zijn werk kan blijven doen. Op
het IJsselmeer heb je het vogeleiland De Kreupel, waar ’s avonds een havenmeester liggeld komt
innen.
Op de Oosterschelde is er geen regeling. We zouden er aan kunnen wennen dat we betalen voor
voorzieningen die speciaal voor ons zijn aangelegd.

Hoe is de stand van zaken?

RWS doet vóór 15 december een financieel voorstel. Enkele geldschieters hebben al een positieve
reactie gegeven, maar voorlopig, omdat nog niet duidelijk was hoe duur het project uitvalt. Daarna
gaan we met een paar man uit ons regioteam op acquisitie. RWS heeft al medewerking toegezegd
om de vergunningen vlot te verlenen. Per 1 april 2018 zouden de moorings er weer moeten liggen.

Ben je dan klaar met je werk?

Het is wel de bedoeling dat voor die moorings een langlopend contract wordt afgesloten. Er zal
werk blijven om het sponsoraantal op peil te houden. Maar er is nog een ander project. De Provincie
Zeeland wil de toegankelijkheid van Neeltje Jans en de Oosterscheldewerken verbeteren. Ik heb er
op gewezen dat watertoeristen een doelgroep vormen. Natuurlijk komen er met een jacht niet zoveel
mensen tegelijk binnen als met een autobus, maar het tikt toch aan. Bovendien varen er geregeld
fietscruise-schepen rond, die Neeltje Jans een welkome extra bestemming zullen vinden. Daarom
heb ik gepleit voor het wederom aanleggen van een steiger in de Betonhaven.